>Het is zaterdag 8 oktober en het 4e team van SV de Raadsheer mag aantreden tegen het veel sterker geachte 2e team van Oisterwijk. Het 4e team was sterk gehavend door afzeggingen van Hermijn Krijnen, William Gommers en Rick Mertens, maar werd aangevuld met de twee jeugdige spelers Robbe Nooijens en Hidde Roos. Op papier zou het team dus niks in te brengen hebben en daarom was door mij als teamleider van te voren aangegeven dat een ieder maar gewoon lekker van zijn/haar partij moest proberen te genieten en het beste ervan zien te maken.
Maar wat gebeurde er? Bij het openingswoord maakte Willem de Kort, teamleider van het 2e team de eerste, waarschijnlijk zelfs onbedoelde, psychologische zet. Hij vertelde dat het het 4e team vorig jaar nog geen punt wist te behalen, maar dat we van plan waren dit sterk te gaan verbeteren. Met een opmerking als deze en dan aan de borden mannekes van 12, 13 en 14 jaar was er waarschijnlijk toch wel een klein beetje spraken van onderschatting gecreëerd. Dat juist deze mannekes iedereen wisten te verrassen gaf daar nog eens extra blijk van. Nu mogen we natuurlijk ook de kwaliteiten van deze mannekes niet te kort doen, want laten we wel wezen zij hebben allen een sterke partij gespeeld.
Zoals gezegd had ik besloten om dit jaar de strategie om te gooien. Voor het 4e team hoeven we niet te verwachten dat zij enige kans maken om te promoveren. Punten pakken is de afgelopen twee jaar ook al lastig geweest en daarom moeten we het team vooral nuttig gebruiken door de jongeren kennis te laten kennis maken met de externe schaakcompetitie en bovenal voor iedereen gewoon plezier te laten beleven aan hun schaakpartijen. Voorgaande jaren wisten we over het algemeen op de lage borden (5 t/m 8) wel te scoren, maar waren we op de hoge borden te zwak (1 t/m 4), of beter gezegd de tegenstanders waren te sterk voor ons. Niet leuk is dan om altijd op de eerste 4 borden te moeten spelen omdat je rating net ietsjes hoger is dan de rest, maar wetende dat je dan toch minder kans maakt op een mogelijke overwinning. Daarom had ik besloten om dit jaar een ieder een keer op alle borden te laten spelen. Zo zal een ieder dus een keer op bord 1-2, 3-4, 5-6 en 7-8 spelen. Dit is enerzijds goed voor de ervaring, maar ook voor de rest leuk om ook eens kans te maken op een meer gelijkwaardige partij. Dit resulteerde voor deze partij dat onze enige dame Hannie Hermans in het team de lijst mocht aanvoeren op bord 1. Natuurlijk was ze niet kansloos en speelde ze een gedegen partij, maar haar tegenstander met een rating boven de 1600 was toch net een maatje te groot voor haar.
De eerste partij die afgelopen was, was de partij van Hidde Roos spelende op bord 8. Ik was daarvoor al even langs zijn bord gelopen om te zien hoe het ging. Ik had niet goed gekeken naar zijn opstelling, maar zag wel dat hij al materiaal achterstond. Eerlijk is eerlijk, op dat moment dacht ik dat die zijn partij niet met succes zou afronden. Toen ik van beneden de trap op naar boven liep kwam ik Ron Been tegen die mij vertelde dat Hidde zijn tegenstander zo mat zou zetten en dat zijn tegenstander het matje over het hoofd had gezien. Hidde moest het natuurlijk nog wel doen en dus snelde ik naar boven om het te bekijken waar Hidde zijn verbaasde en verbouwereerde tegenstander probeerde te overtuigen dat het toch echt mat was. Yes! Het eerste punt was binnen en deze overwinning leek in te slaan als een bom bij de tegenstander.
Eventjes dacht ik dat we wel eens voor een stuntje konden gaan zorgen, maar helaas kwam al heel snel het antwoord van de tegenstander. Lars Vermeiren die na een ruim jaar afwezig te zijn geweest van de schaakborden werd in 8 zetten totaal verrast door zijn tegenstander door een knappe opgezette combinatie. Zijn pot werd dus helaas verloren. Wat tijd later moest ook Kees Luijken de meerdere in zijn tegenstander bekennen. Kees die na lange tijd weer actief is in de externe competitie had dus net als Lars helaas een minder debuut. Met de verloren partij van Hannie stond het team al snel 1-3 achter en was de eerste klap al redelijk ongedaan gemaakt.
Ik heb de partijen niet helemaal in detail gevolgd, maar zag bij het voorbij lopen van de borden dat Sander Nooijens op bord 5 en Robbe Nooijens op bord 7 er niet slecht voor stonden en dus toch nog wel eens voor een verrassing konden zorgen. Robbe Wist zijn tegenstander op een sluikse manier terug te drijven door zijn koningsvleugel onder druk te zetten. Dit resulteerde in een mooie combinatie waarbij hij materiaal voordeel behaalde. Niet heel veel later moest zijn tegenstander capituleren door de aanhoudende druk van Robbe met een prachtige winst voor hem als gevolg. En daarmee was het dus ineens 2-3. Was er dan toch nog een kans voor een stunt?
Arno van den Hoogen speelde op bord 4, maar kreeg al snel door dat hij te maken had met een pittige tegenstander die al snel materiaal winst wist te verkrijgen. Arno wist nog lang tegenstand te bieden en loerde op een kleine kans, maar helaas was zijn tegenstander daar iets te wakker voor. Arno verloor zijn partij en daarmee was direct een echte stunt van de baan. Een remise voor het team was nu nog het hoog haalbare met nog twee lopende partijen en een stand van 2-4.
Sander Nooijens spelend op bord 5 speelde een zeer gedegen partij tegen op papier een sterkere tegenstander met een elo rating van net iets boven de 1450. Al vroeg in de partij kreeg Sander een pion voordeel, maar ondanks dat was de partij nog verre van beslist. Door zijn slimme combinaties wist Sander zijn tegenstander steeds meer onder druk te zetten en uiteindelijk echt materiaal voordeel te behalen. Zijn tegenstander had toen al gezien dat er niet veel meer te behalen viel en hoopte er nog een remise uit te slepen. Slim dacht hij de jongste deelnemer een remise aan te bieden in de hoop dat hij dat zou accepteren. Je weet maar nooit immers, maar helaas voor hem liep Sander direct verstandig naar mij toe en vroeg wat te doen. Voor mij was het duidelijk, gaan voor de winst Sander. En dat was wat ik hem ook adviseerde en fluisterde hem in “maak het maar af!”. En zo gezegd, zo gedaan. Hoewel zijn tegenstander nog wel het nodige probeerde om er een padje uit te halen, wist Sander het slim en tactisch uit te spelen waarna zijn tegenstander het uiteindelijk moest opgeven.
Een 3-4 stand dus en nog steeds kans op een remise. Dat zou al een unicum zijn daar het team sinds de wederopzetting dat nog niet gelukt was. Niet een half punt werd de afgelopen jaren behaald, al waren we er wel vaak heel dichtbij. Mijn tegenstander had blijkbaar alle tijd van de wereld en dacht vaak ontzettend lang over zijn zetten na waardoor ik al redelijk snel wat tijdvoordeel begon te krijgen. Prima natuurlijk, maar voor zoiets zich zou uit betalen zouden we al geruime tijd onderweg zijn. Gevolg was wel dat hij nog even zijn best moest doen om 40 zetten te schrijven voordat zijn 2 uur voorbij waren. Met nog 1 minuut op zijn klok kwam hij toch net aan 40 zetten. Ik meen dat ik nog iets van bijna 40 minuten over had op dat moment en dat is dan toch best lekker. De partij bleef lang gelijk opgaan en behalve een dubbelpion in zijn structuur was er nog meer voordeel behaald. Doch waren mijn pionnen wel al wat verder opgeklommen waarna ik besloot om de dames af te ruilen. Nadeel hiervan was wel dat ik ook een dubbelpion kreeg, maar gezien mijn stelling had ik het idee wel voordeel ervan te hebben. De partij duurde lang voort en ik ga jullie er niet verder mee vermoeien. Mijn paard bracht uiteindelijk het verschil in de partij t.o.v. zijn loper die even redelijk vast stond. Juist op het moment dat hij die vrij gespeelde kreeg en op een vervelende positie kon plaatsen viel ik zijn loper en toren tegelijk aan met mijn paard met als gevolg dat ik een stuk voordeel kon creëren met uiteindelijk de winst als resultaat.
De jonkies stalen dus de show en wonnen fier hun schaakpartij. En gelukkig mocht ik me ook onder de jonkies scharen door mijn partij te winnen en daarmee hebben we als team toch een schitterende prestatie neergezet en de eerste punt, al is het slechts een halve, sinds tijden binnen te slepen voor het 4e team.
Proficiat aan de 4 jeugdigen!
Klasse gespeeld op een gezellige middag
Proficiat, helden!