In ronde 4 mochten we aantreden tegen De Baronie 2 uit Breda. Baronie ken ik als een club die al sinds jaar en dag een veel te klein ledenbestand heeft voor de stad waarin ze spelen. De club was altijd slechts iets groter dan De Raadsheer en als jong menneke uit de omgeving ging je natuurlijk niet naar Baronie, maar ging je spelen bij De Raadsheer. Het was altijd een oubollige club zonder jeugdafdeling die er zelfs zonder concurrerende Bredase verenigingen niet in slaagde veel schakers te binden. Zo wees ik in mijn verslag uit 2020 op niet-zo-subtiele wijze op de humor van hun toenmalige locatie, een bejaardentehuis, met de status van de club. Iets wat menig Baron trouwens met beduidend minder plezier las dan dat ik het zelf schreef.











