Op zaterdag 11 april rond 14.30 uur loop ik het café Theseus in Tilburg binnen. Ik word vriendelijk begroet door de kastelein en met een koffie loop ik de schaakzaal achter het café binnen. Het tweede team van onze vereniging speelt hier om het kampioenschap en om de iets of wat gespannen raadsheren een hart onder de riem te steken, is uw razende reporter ter plaatse! Hier volgt een verslag.
Mijn rondje langs de borden geeft me geen gerust gevoel. De stellingen zijn complex en er is nergens een duidelijke overwinning te zien. Overwinningen zijn nodig want de nummer twee in de poule, ’t Paardje 1, staat gelijk in matchpunten maar 1,5 bordpunt achter. U begrijpt nu waarom er zoveel druk op onze raadsheren ligt!
Op bord 1 speelt Johan Goorden met wit een verlengde variant van een Damegambiet tegen Eric van Dongen (1823). Johan maakt een kleine misstap en geeft de controle uit handen. Met zwart aan de touwtjes weet Johan er nog een remise uit te persen; 0.5-0.5.
Op bord 2 zien we de mooiste partij die ik in Tilburg heb gezien die middag. Tycho van Dijk laat zien hoe je moet schaken en Frank Vennix (1529) was het slachtoffer. Frank speelde goed maar Tycho speelde zijn Konings-Indisch volgens het boekje en kon al snel een punt bij de score bijschrijven; 0.5-1.5.
Erik Roks krijgt op bord 3 op zijn 1.e4 een Franse partij voorgeschoteld door Wim den Uijl (1549). Erik wrijft zichzelf op zijn welbekende manier nog eens door de haren en zucht. Hij bestelt een Croque Monsieur en 5 zetten na de laatste hap, geeft Erik twee stukken weg. Sacrebleu! 1.5-1.5.

Terwijl de top van de ABN AMRO bank zichzelf afvraagt waar ze de, door zichzelf toegekende, loonsverhoging van een ton euro aan uit zal gaan geven, komt onze top van de vereniging bij elkaar voor wederom een partij schaak. Het eerste en het tweede team speelde thuis op een typische lente (zater)dag in maart. Gelukkig was uw razende reporter ter plaatse om verslag te doen van al dit schaakgeweld.
Laat ik beginnen met het eerste team: Waalwijk 1 was helemaal uit (u raadt het al) Waalwijk gekomen om onze raadsheren schaakles te geven. Op bord 1 had Hans van der Linden al eerder een remise gespeeld tegen Sander van Dijk. Voor details van deze partij moet u bij Hans zijn.
Toekomstig kampioen van groep 1 in de interne competitie Sander Boogaard mocht het op bord 3 opnemen tegen Remco Sprangers. Sander antwoordde met c5 op het e4 van Remco en de Siciliaan was een feit. Sander had niet zijn beste partij en dat was grotendeels aan zijn tegenstander te wijten. Remco speelde een mooie partij en Sander moest uiteindelijk het hoofd buigen: 0.5-1.5
Naast Sander speelde Frank Verkooijen tegen Feike Liefrink op bord 4. Frank met wit (moet ik het u nog zeggen?) speelde het Torre op zijn welbekende manier. Hij knuffelt je dood en voordat je het weet, geef je hem een hand en zit je weer beneden aan de bar. Maar niet met Feike Liefrink! Feike dwong Frank tot een remise: 1-2.
Frans Smits op bord 5 tegen Hans Sinnige in een Franse opening. Frans kwam aardig uit de opening maar het middenspel was voor zijn tegenstander. Daardoor kwam Frans uiteindelijk een kwaliteit achter en duurde het niet lang totdat Hans van Frans een hand kreeg: 1-3.
Kan het tij worden gekeerd? Wordt het gat gedicht of is er ook bij deze top staatssteun nodig?
We komen aan bij bord 6: Leo Rietveld tegen Barry Plukkel. Wat mij betreft de mooiste partij van de middag. In de 10e zet van Leo ontvlamt de partij en deze wilde brand is niet meer te houden. Er was zoveel dreiging vanuit Leo’s stelling dat hij er een kleur van kreeg. Hij leek een kind in een snoepwinkel, hij kon niet kiezen welk snoepje hij eerst zou nemen. Leo speelde zijn partij vakkundig uit en het gat was nog maar 1 punt: 2-3.
Daan van Dongen tegen Wim van Wanrooy op bord 7 had veel weg van een bokswedstrijd. Bij boksen is het namelijk niet zo van belang hoe hard je kan slaan maar hoeveel je kan incasseren. Daan had een prachtige zwarte bierkaai waar wit tegen stond te vechten. Wit beukte en beukte maar kwam niet door de verdediging van Daan. Toen de rook was opgetrokken van de aanvallen van wit, kon Daan uit zijn schulp komen en rolde zijn tegenstander op: 3-3!
Op bord 8: onze rots in de branding Niek Oostvogels met wit tegen Leon van Gelder. Niek kreeg op zijn e4 d5 te zien. Niek kwam al gauw in een toreneindspel terecht nadat in de 12e zet de dames van het bord kwamen. Dit had Leon beter niet kunnen doen. Niek speelde een ijzersterk eindspel en speelde het zeer netjes uit: 4-3.
Dan Han Westenberg op bord 1. Han speelde het Damegambiet tegen Wilbert Schreurs en dit leverde niet op wat Han ervan had gewild. Zoals wel vaker met mannen van dit kaliber wordt het pas op het eind van de partij beslist en dat bleek ook zo te zijn. Wilbert kon gebruik maken van een opgesloten paard van Han en zo was een gelijkspel een feit: 4-4. Een loonsverhoging van een ton zit er nog niet in voor het eerste!