Daags voordat ik mijn tweede rit in een maand tijd richting het verre Zeeuws-Vlaanderen startte om voor Het Tweede van De Raadsheer te spelen, kreeg ik een brief in de bus van de Belgische politie in verband met mijn vorige rit. Ze wilden graag nog €60 van me zien. Volledig onterecht, natuurlijk. Op een druk punt wilde ik extra snel weg zijn, zodat ik niet in een file zou veranderen en daarmee de plaatselijke bevolking zou ergeren. Probeer je ook eens een keer sociaal te zijn, zeg.. Maar goed, het blijven Belgen, natuurlijk.

Over Belgen gesproken, we speelden dit keer tegen Het Witte Paard Sas van Gent, laten we hem voor het gemak vandaag Ozosnel noemen. Ozosnel speelt dus in Zeeuws-Vlaanderen. Aan het accent te horen, speelden er veel Belgen mee bij de thuisclub. En eigenlijk zijn de plaatselijke Nederlanders ook een soort reserve-Belgen. De speellocatie in Sluiskil ligt immers dichterbij Gent dan bij Roosendaal – of zelfs dan Goes.

Ozosnel is een grote, sterke club. Het eerste team speelt Eerste Klasse en verder hebben ze 3 teams die alle competitiegenoot zijn van De Raadsheer teams. De bond had het zo geregeld dat zowel het Tweede als het Derde van onze club vandaag naar Sluiskil konden. Helaas had Het Eerste een andere uitwedstrijd, anders was het feest compleet geweest.

Er waren punten nodig. Dit seizoen zit het behoorlijk tegen; we hebben nog niet gewonnen en spelen steeds goed, maar geven met 1 of 2 domme fouten de wedstrijd weg. Inmiddels staan we in behoorlijke degradatiezorgen en dat in een poule waar geen echt zwakke teams in zitten. Het lijkt wel op de beslommeringen van een niet-nader-te-noemen plaatselijke Betaaldvoetbalclub.

Maar het begon goed, want Jorrit had zich al snel bevrijd van de hatelijke 0 en kon het eerste punt van het seizoen bijschrijven! Ofja, zijn tegenstander kwam niet opdagen en Jorrit kreeg reglementair een 1. Dat wisten we vantevoren en daarom kon hij thuisblijven, waardoor Mitchell als teamleider optrad. Ook het Derde kreeg bij de start een bonuspunt, maar daar lees je later vandaag (hopelijk) meer over in een ander verslag.

Niet zo heel veel later was ook Leo klaar. Hij draait een prachtseizoen en walste wederom finaal over zijn tegenstander heen. Of hoe zou jij het beschrijven als iemand binnen 12 zetten een volledige toren voor staat? Binnen het uur 2-0 en Henry Flikweert moest nog lang bijkomen.

Enkele minuten later was Luuk klaar. Hij speelde – naar eigen en naar andermans zeggen – een vreselijke partij. En dat op bord 8, waar eigenlijk een ander resultaat nodig was. Er kwam een klassiek matbeeld op het bord met een gerokkeerde koning en een pion op g6, terwijl de tegenstander een dame en loper op h6 en f6 heeft. Autsj. 2-1.

Zelf hield ik het een stuk langer vol, maar ook ik speelde een dramatische partij. Daarvan geef ik de schuld aan de Kerstborrel de dag ervoor, waardoor je wel kan zeggen dat ik mijn partij verzopen heb. Tegenstander Johan de Zwart speelde gewoon goed, maar ik heb hem ook niet echt kunnen testen. 2-2.

Gelukkig was daar onze topscorer, tevens inval-captain. De opening was vlak en al snel remise-achtig. In het eindspel leek het even mis te gaan toen Mitchell naar ik dacht een pion achter kwam. Maar Mitchell kan met zijn techniek makkelijk met een pion minder een eindspel in gaan, en eruit komen met een pion meer. Zo ook nu en toen die pion de zevende rij bereikte, legde hij de stelling van Maxime Pisaneschi zo lam, dat Mitch aan de andere kant van het bord al het materiaal opat. 3-2.

En toen duurde het lang en was het spannend. Iedereen raakte in tijdnood, maar haalde de 40-zetten. Richard en Roel stonden beter, Thijs stond 2 gezonde pionnen achter.

Die laatste kwam dat niet meer te boven. Hij knokte zo lang hij kon, maar was niet opgewassen tegen de degelijke Sander Temmerman. Het is voor Thijs de eerste keer dit jaar dat hij geen remise speelt, maar had toch op een ander resultaat gehoopt. 3-3.

Zo ongeveer op dat moment ruilde Roel de laatste toren op het bord af, waarna Leo als toeschouwer schokte; op deze manier verloor het gewoon! Dat bleek gelukkig niet het geval omdat hij op tijd in de hoek was om de randpion van Samuel Verbruggen te stoppen, maar onhandig was het zeker. Het goede plan met Th2 was toch echt niet zo moeilijk te vinden. Tenminste, niet als Leo het voorzegt in ieder geval. 3½-3½.

Het kwam dus neer op Richard. Maar hij speelde een kansloze partij tegen de sterkste speler van Ozosnel, die 250 ratingpunten meer had. En dat is toch wel een groot verschil..

Maar niet voor Richard! Hij kwam goed uit de opening en zette Marnix van der Zalm helemaal vast. Toen dat een pionnetje opleverde en die eigenlijk al ver richting de overkant was, had Richard het goede plan te pakken. Het kostte wat tijd, maar die had Richard wel. Van der Zalm niet, hij moest zo hard verdedigen dat zijn tijd op ging, maar al wel in een verloren stelling. 4½-3½!

We hebben dat paard terug naar Spanje gestuurd! Onze eerste overwinning dit jaar! Sterker, de eerste overwinning van het kalenderjaar! En de eerste sinds Jorrit als teamleider! Wat een toeval zeg, dat hij er voor het eerst in lange tijd niet zelf bij was.

Hiermee maken we een sprong in het klassement! Officieel al op een veilige plek, maar niet ver boven de teams van ZSC en ’t Paardje. Die laatste club is de tegenstander volgende keer en dan moet blijken of het een heus Paard van Troje betreft of eerder een kudde makke pony’s. Als we weer een goed resultaat neerzetten, doen we hele goede zaken in de strijd tegen degradatie. Maar we moeten erg scherp zijn, want het zou niet voor het eerst zijn dat we op een kritiek moment verzaken.

Hoe dan ook: na deze mooie en belangrijke overwinning, gingen we lekker uit eten. En omdat Het Derde ook in Sluiskil speelde, waren we met een leuke groep. En daar bleef het nog lang onrustig..