De Raadsheer 3 <======> BSV 4

Gesterkt door een overvloed aan theorie, opgedaan uit de analyses Carlsen-Anand, ging ik op weg naar de Roskam. De avond ervoor 8 partijen met zwart gewonnen achtte ik mezelf voldoende sterk en besloot ik de geestelijke status van onze bord 1 speler eens te beproeven. Op de parkeerplaats gooide ik met een handige stuurmanoeuvre de bumper van mijn auto even richting Hans. Met een onverwachte flexibiliteit ontweek hij het gevaar en schonk mij totaal geen aandacht. Nou dat zat wel goed.
Jan Vriends onze teamtractor had de zaken weer goed geregeld. Op het laatste moment had hij 2 afzeggingen nog in weten te vullen. Hierdoor kwamen we al snel met 1-0 voor te staan, mede dankzij de uitstekende prestatie van William Gommers die geen tegenstander had.
Op het eerste bord speelde Hans tegen een tegenstander die als hij een zet deed, dat met een hele snelle handbeweging deed. Ik vond dat vrij indrukwekkend. De stelling die hij daarmee op het bord toverde was echter wat minder. Even had hij een sterk loperpaar, maar toen die weg gedirigeerd werden was het enkel nog maar een loperpaar. Via de open H lijn waar ook zijn koning vertoefde, kwam Hans met Dame, Paard en Loper op de koffie. Einde oefening dus.
Jan op bord 2 had een taaie partij tegen een sterke tegenstander. De partij ging lang gelijk op. Allebei de paarden gepend, 2 torens op de 2e lijn, het mocht allemaal niet deren, onze Jan had een pion meer toen de rookwolken optrokken. Deze pion meer, gaf in het eindspel ook het verdiende punt, bravo!!!
De tegenstander van Adrie op bord 3 ging vol in de aanval. Het leek gevaarlijker dan het was. Adrie wist alles goed te pareren en zag gelukkig dat de dreigingen niet zo zeer dreigingen waren. Met een gul gebaar kreeg Adrie de toren cadeau en daarmee ook de partij.
René met wit, dan weet je hoe het gaat. Met scherp spel wist hij de tegenstander in het nauw te drijven. De draken variant in het Siciliaans met een lange rokade voor wit, je moet het maar durven met die open c-lijn. Alles pakte goed uit. In mijn optiek stond René beter voordat hij een stuk weggaf. Erg jammer en een beetje onverdiend verloren.
Bord 5, oh dat ben ik zelf. Mijn Scandinavische verdediging bezorgde mijn tegenstander wat kopzorgen. Het voordeeltje wat ik had in de opening werd een voordeel. Dit voordeel werd een stukwinst. Deze stukwinst werd een Dame promotie en dit werd na lang tegenspel, nou ja spel, de winst.
Rico op bord 6 speelt lang een gelijk opgaande partij. De pion voorsprong die hij op een voor mij onbekende manier voor elkaar gefrutselt heeft weet hij vast te houden. Dankzij het bezit van een mooie open e-lijn, een aanval op f7 en een lastig houtje op ik dacht h6 bezwijkt de tegenstander. Goed gedaan Rico.
Pascal offerde op bord 7 zijn paard voor een kwaliteit. Ik schrijf maar gewoon wat er op mijn kladpapiertje staat. Nu weet ik inmiddels dat het gewoon een keigoeie winnende zet was. Even later sluit hij handig de Dame op tussen zijn pionnen. Mooie partij, goed gespeeld enzo.
Bord 8, ja die hebben we niet vandaag, vandaar wat over de partij van Don Leo. Leo speelde tegen een klein menneke dat eigenlijk wel heel erg goed bleek te zijn. Leo zette zijn partij met wit op zn Leos op. Voor de niet kenners betekent dit, na de opening minder pionnen, minimaal 1 stuk minder, de koning gerokeerd zonder pionnen ervoor. De tegenstander staat dan met de koning midden op het bord met allemaal stukken er omheen die alle aanvallen af moeten slaan. Zo was het nu ook weer. Zijn tegenstander stond met de koning in het midden met daaromheen een mooi vierkant gebouwtje van verdedigende stukken. Dit gebouwtje werd zowel van links als van rechts en ook door het midden belaagt door ogenschijnlijk vaak krankzinnige zetten. Zijn tegenstander wist echter iedere keer de juiste zetten te vinden en sloeg de gehele aanval af. Na een remiseaanbod van de tegenstander bood Leo remise aan in het teambelang, goed gedaan Don.

De Raadsheer 2 – De Baronie 3

Terug…
Terugkijkend op het vorige seizoen rest De Raadsheer 2 slechts één doel: Terug. Terug naar de 1e klasse. Terugkijkend op onze eerste wedstrijd bleken die kampioensaspiraties ver te zoeken.
De Baronie begon met een cadeautje door bord 1 onbezet te laten. Johan kon zodoende zonder te schaken terug naar huis.
Op bord 2 kom ik later terug en op bord drie was good old Jan van den Berg terug. Met zijn favoriete lopers op het bord leek hier het eerste echte punt binnengehaald te worden. De tegenstander van Jan had echter zijn favoriete paarden op het bord. Remise dus.
Tycho op bord vier schaakt zo sterk dat hij begon met een paard als voorgift. Dat moet haast wel want toen ik na 5 zetten op mijn eigen bord rond ging kijken zag ik het paard onbezweet op stal staan. Tycho schaakte met de rug tegen de muur en uiteindelijk bleek het te-rug tegen de muur te zijn.
Bord 5 Jorrit himself zat wat weggestopt tegen een echte muur en van die partij heb ik maar een keertje wat kunnen zien. Jorrit blaasde wat, schudde wat met de kop en gaf aan dat het slecht ging.
Zo zien we Jorrit graag. Terecht, want niet veel later konden we het punt bij schrijven en de stukken konden terug in het doosje.
Op bord 6 zag het er naar uit dat Adrie weer terug was op zijn hoge niveau. Net voor de genadeklap richting koning besloot Adrie echter zich terug te trekken. De tegenstander vond dat wel sympathiek. 0 – 1.
Mitchell zat nog verder weg dan Jorrit. Niks van zijn partij gezien dus, maar op mijn vragende blik lachte hij terug. Terecht. Een belangrijk punt voor de club en lekker voor zijn Elo’s want die geven op dit moment nog niet de kracht van Mitchell weer.
Ikke zelf zat op bord twee. Terug van weggeweest in het 2e, voel ik wel een enorme druk. Dat vertaalde zich in heel voorzichtig spel met een klein voordeeltje en een combinatie die een sterk centrum opleverde. Genoeg voor de winst. De viereneenhalve punt waren binnen.
Op bord 8 was Jos nog zwaar aan het ploeteren. Een partij waar elke zet uit de grote teen moest komen. Het zag er niet al te best uit maar gelukkig kwam de vriendin van de tegenstander binnen. Beneden had ze ons al voor gek verklaard en eenmaal boven had ze nog genoeg energie om ook Nico gek te maken. Mijn god zij hij nog, is ze nou al terug? Jos bleef kalm, schaakte subtiel en haalde nog mooi het halfje binnen waardoor de einduitslag 5-3 nog een draaglijk beeld gaf van een taaie middag schaak.
Misschien dat het overvolle terras beneden onze motivatie aantastte of mogelijk werden we wat depri van de dichte gordijn die de te felle zon buiten hielden. Ik weet het niet.
De volgende keer zullen we scherper moeten zijn. Retescherp.
We gaan dan naar Etten-leur. “Van Staunton mogen we niet verliezen”.
Rete-retescherp dus!