In deze nieuwe bekercompetitie van de NBSB mogen spelers acteren die een lagere rating hebben dan 1700. En natuurlijk is er ook een knock out systeem. Bij verlies lig je er uit.
Bij ons debuut in november hadden we Bergen op Zoom al verrassend met 4-0 naar huis gestuurd. In de tweede ronde mochten we op bezoek bij de Pion in Roosendaal. Luuk was verhinderd, maar met Inge hadden we een prima vervanger gevonden. Dat de motivatie bij het team zeer hoog was, bleek onderweg in de auto waar de opstelling nog is aangepast.
De tactiek was duidelijk, Adrie winnen op bord vier en de anderen minstens remise. Toen ik na een uurtjes rondliep, zag ik echter dat Adrie een lastige stelling had, met weinig openingen voor winst. Langs alle kanten probeerde hij de stelling van zijn tegenstander open te breken, maar die gaf geen krimp. Meer dan een halfje zat er helaas niet in.
Na die tegenvaller was het mijn beurt. Ik had een zeer regelmatige partij. Na iedere drie zetten stond de ander weer beter. Gelukkig waren de laatste drie zetten in mijn voordeel en kon ik een puntje bijschrijven.
Nu hadden we nog maar een halfje nodig en met Inge op verlies hing het van Mark af. Die had een op papier veel sterkere tegenstander, maar tot mijn verrassing stond Mark een aantal vrijpionnen voor. Maar de klok begon mee te spelen. Dilemma voor mij als teamleider, want moest ik nu Mark opdragen remise aan te bieden of moest ik hem de winst gunnen, met het risico dat het alsnog fout zou gaan. Na overleg met Adrie besloten we om Mark subtiel in te fluisteren, dat remise voldoende was, maar dat hij wel voor de winst mocht spelen. Of het geholpen heeft weet ik niet, maar Mark haalde het volle punt binnen. En daarmee de teamoverwinning.
Omdat Inge nog steeds twee vrijpionnen achter stond, lieten we weten dat ze haar lijdensweg wel mocht beëindigen. Daar vergiste ik me echter in de stijfkoppigheid van onze Wernhoutse schone. Ze weigerde op te geven en met een bord vol publiek ontspon zich in tijdnood een wonderlijk eindspel, waarbij Inge steeds de goede zet deed en haar tegenstander steeds een verkeerde. Met als resultaat een prachtig patje.
Henk Alberts (1621) – Jos van Ginneken van (1527) 0 – 1
Bas Robben 1565 – Inge Oostvogels 1535 ½ – ½
Jacques Smits 1563 – Mark Schraets 0 – 1
Patrick Heijnen 1300 – Adrie Domen 1455 ½ – ½
Leuk verslagje Jos! Altijd leuk om dit soort dingen op de site te zien. Ik ben wel benieuwd naar Inge’s eindspel nu;)
Leuk verslagje Jos!