Het begon als een mooie zaterdagmiddag. Het zonnetje scheen en het was tijd voor de laatste ronde van het seizoen tegen Veldhoven 1 die ongeveer 350 rating punten hoger waren per bord. Ik zal de motivatie van iedereen even kort samenvatten met een quote van Erik: “Wie bedenkt het om nou nog te schaken!?! Speel toch een ronde meer in januari ofzo, ik zit nu liever Leffe’s te zuipen op een terras dan dat ik een potje ga schaken”. Gelukkig had de rest er wel zin in en toen de tegenstanders na Tycho, ja jullie lezen het goed, Tycho was niet als laatste aankwamen, konden we beginnen. Niek had ons geïnstrueerd om te doen wat we wilden en als je een beetje eergevoel had er toch nog een goede partij van te maken. Als je er geen zin in had, mocht je remise aanbieden en bier gaan drinken op het terras. Die afweging was voor sommigen snel gemaakt.
Het begon allemaal volgens het ontbrekende plan. Niek (1893) speelde een degelijke partij tegen Frans Wolferink (2075) op bord 2. In een stelling waar niks aan de hand is speelde zijn tegenstander de meest verschrikkelijke zet in de stelling, wat een mogelijke mat in twee opleverde. Wonderbaarlijk genoeg zag Niek het ook en stonden we 1-0 voor. Ik hoef niet uit te leggen dat iedereen jaloers na deze mannen keek omdat ze al op het terras konden gaan zitten.
