Op een mooie zonnige herfstdag in september parkeer ik mijn auto rond 13.00 uur bij Jorrit voor de deur. We hadden eerder die week afgesproken samen naar Roosendaal te gaan om naar de verrichtingen van het eerste te kijken. Jorrit was als 9e man deze wedstrijd uitgeloot en kon dus mooi langs de kantlijn het overzicht bewaren terwijl ik als razende reporter de verschillende stellingen in de gaten hield. Na een glaasje cola en een speculaaskoekje, een analyse van Jorrit’s wedstrijd tegen Niek en een blik op mijn eigen partij van donderdag, konden we vertrekken.
Het eerste speelde in Roosendaal tegen de heren van de Pion 3. Voor het eerste dat kwaliteit in heeft moeten leveren vanwege het vertrek van Sander, Han, Hans en Leo, is elke wedstrijd een finale en elk punt belangrijk voor behoud in de Promotieklasse. Johan, Jorrit en Tycho mogen zich als waardige vervangers gaan bewijzen dit seizoen.
Bij aankomst in Hotel Merks zagen Jorrit en ik John aan tafel zitten met een krantje voor zijn neus. Verbaasd keken wij hem aan en John wist te vertellen dat hij al na een uur spelen had gewonnen. In een diepte-interview deed John de partij uit de doeken. Hij speelde met zwart het Oud Indisch Tartakower variatie met 3….Lg4. Een aantal zetten volgde waarin om controle over het centrum werd gestreden totdat zijn tegenstander zijn zwakke loper wilde afruilen voor John’s sterke loper. Dit had hij beter niet kunnen doen want John kon tegenspel bieden door met 1 zet van zijn pion 3 stukken aan te vallen! Henk Wennekes (1799) zag zijn blunder en gaf meteen op. Het eerste punt kwam dit seizoen van John van Dijk!

Met een kop koffie in de hand en de stand 0-1 op het bord liep ik naar de zaal waar maar liefst 6 teams aan het schaken waren. Achterin de zaal zaten onze Raadsheren verstopt. Een snelle blik op de borden liet een eenduidig beeld zien. Siciliaans was ook hier een zeer populair antwoord op 1.e4.
Jeroen van Ginneken op bord 3 was in een Siciliaanse Morra verwikkeld. In die donkere mijnen moet je niet komen tenzij je de weg weet. Jeroen woont al lang genoeg in Limburg om te kunnen zeggen dat dit Morra na de tweede zet al remise was en dat kwamen hij en Eric van Loon (1890) dan ook overeen. We zien 0.5-1.5 in het voordeel van onze Raadsheren.
Johan Goorden zag zichzelf op bord 6 met zwart tegenover Noud Riemens (1729) tevens in een Siciliaans spel terecht komen. Na de partij liet Johan zien wat er allemaal gebeurd was op het bord. Johan schaakte zeer doordacht en doorzag veel van zijn tegenstander. Zo zag hij een zet van de loper van de tegenstander waarmee eigenlijk zijn doodvonnis wel was getekend. Gelukkig zag zijn tegenstander het niet en kon Johan doorspelen. Verder dan remise kwam hij niet en zo zien we 1-2 op het bord verschijnen.
Frans Smits op bord 5 kreeg met wit ook een Siciliaanse partij. Zijn tegenstander Koen Riemens (1729) kon het Frans niet moeilijk maken maar dat gold ook Frans. Een remise was zijn aandeel aan het team en de 1.5-2.5 verscheen op dat mooie krijtbord.
Man in vorm Niek Oostvogels op bord 2 speelde met zwart zijn kenmerkende Scandinavisch tegen Erik van Elven (1918). Niek probeerde het linksom, hij probeerde het rechtsom maar verder dan een remise tegen Erik kwam hij niet: 2-3.
Vervolgens was teamcaptain Frank Verkooyen op bord 1 degene die het goede voorbeeld moest geven. Carlo Rens (1926) was degene die kennis mocht maken met het Torre van Frank. Carlo was weinig onder de indruk en schaakte een knappe partij tegen Frank die nog niet helemaal in goeden doen is. Frank moest dan ook zijn hoofd buigen en Carlo trok de stand naar 3-3.
Het kwam dus allemaal aan op de laatste twee borden. Daan van Dongen op bord 7 en Tycho van Dijk op bord 8. Daan had Joris Kok (1719) als tegenstander en ook Daan speelde Siciliaans. Daan speelde het net iets beter dan zijn tegenstander en zag zichzelf met 1 pion meer in het eindspel terecht komen. Vervolgens werden er dat 2 en toen hij laatste wanhoopsaanval van zijn tegenstander had afgeslagen, was er niets meer dat 1 van zijn twee pionnen kon tegenhouden te promoveren: 3-4.
Tycho moest het dus doen. Alleen remise of winst waren genoeg om de punten in de zak mee te nemen naar Zundert. Tycho speelde beheerst en soepeltjes een Siciliaans spel tegen Ad Bruijns (1708). In het eindspel bleven een gelijk aantal pionnen over. Het grote verschil zat hem in de witte loper van Tycho en het paard van Ad. Tycho was op de hoogte van wat het team had gedaan en kon op remise spelen. Ad en Tycho kwamen remise overeen en zo komt de eindstand op het bord: 3.5-4.5! Proficiat Raadsheer 1!