Verleden zaterdag speelde Het Eerste van De Raadsheer tegen Gardé. Een inmiddels bekende tegenstander die we elk jaar weer tegenkomen. Het was de eerste externe partij sinds de Kerstlockdown. En omdat we in de laatste ronde voor de lockdown tegen bijna-hekkensluiter Baronie speelden, waren we inmiddels een lange reeks van ruim 4 maanden ongeslagen! Dat betekent dat sommige spelers haast waren vergeten hoe het is om verslagen te worden. Veel schoten we daar overigens niet mee op, omdat dezelfde spelers ook haast vergeten waren of het nu ook alweer het paard of de loper was die over andere stukken heen mocht springen.
Goed, Gardé dus. Al zolang we in de promotieklasse/vierde klasse spelen, komen we deze heren al tegen. Een uitzondering leek een jaar of 10 geleden te ontstaan, toen De Raadsheer als koploper in de laatste ronde tegen het al uitgespeelde Gardé speelde en de platte kar en de burgemeester al klaar stonden. U weet vast nog hoe dat is afgelopen. U was ongetwijfeld blij dat u dat al bijna vergeten was.
Ook vandaag staat er een spannende match op het programma. Gardé staat op plek 1 en De Raadsheer staat derde. De winnaar van vandaag mag vieren dat ze officieel veilig is met nog 2 rondes te gaan. Gardé heeft dit jaar een soort van all-star team van de afgelopen jaren verzameld. Alsof Frank, Roland, Leo, Sander en Daan ineens besluiten allemaal tegelijkertijd mee te doen aan de externe. Daar moet je je in recordtempo mee veilig kunnen spelen. Aan de ene kant leuk, maar aan de andere kant: als je ook nog gasten zoals Niek, Tycho, Mitchell en Luuk hebt, wie moet er dan de quasi-grappige stukjes schrijven?
De Heezers / Heezenezen / Huzaren hadden een spion erop uitgestuurd, want toen we binnenkwamen zat Jan Broekhuis als een vooruitgeschoven pion aan de bar om de strategie af te luisteren. Hij kwam vast van een koude kermis thuis, want al snel merkte hij dat de strategie nergens te bekennen was. En dat terwijl alle spelers al binnen waren en de partijen op het punt stonden te beginnen! En inderdaad, onze alomgeprezen, roemruchte alleenheerser begon al snel aan zijn welkomstspeech zonder op de strategie te wachten. Na een ietwat roestige, maar zelfs tegenover de gasten van De Baronie vriendelijke speech werden de klokken gestart.
*Ook voor bovengetekende (de namen staan op deze website bovenaan de pagina) was het even geleden dat hij 8 partijen tegelijkertijd volgde, onthield in welke volgorde de boel was afgelopen en nog een enigszins acceptabele pot op het bord legde. Op deze zaterdag probeerde ik het alle 3, hetgeen ertoe leidde dat er geen enkele lukte.
In tegenstelling tot wat alle beleefdheidswetten voorschrijven, zal ik eens lekker met mezelf beginnen. Ik had namelijk als eerste een volstrekt remise-achtige stelling bereikt. Dat was gebeurd na een aanvallende opening waar ik de druk helaas niet kon aanhouden. Op zet 18 speelde ik daarom met een sierlijke beweging c6 en bood remise aan, waarna tegenstander Martijn Cox antwoordde: “Bij bijna alle zetten zou ik dat hebben aangenomen, maar nu speel ik toch nog even door.” Lekker dan. Hij had nog gelijk ook. Het kostte nog 40 zetten, maar daarna betaalde het ratingvoordeel (1845 tegen 1844) zich toch uit. 0-1.
Frans Smits was op bord 8 ook tijdig klaar. Over zijn partij kon ik hem niet meer spreken omdat hij direct door naar huis was. Hij leek toch aardig uit de opening te komen met iets meer ruimte. Juist op het moment dat hij een koningsaanval kon gaan voorbereiden, nam Wessel Veerbeek het initiatief over. Hij wist onze Frans steeds verder in de verdrukking te brengen en er uiteindelijk met de winst mee vandoor te gaan. 0-2.
Hoewel de volgorde waarschijnlijk niet juist is, doen we in dit verslag net of het eerste succesje van Richard was. Hij speelde tegen Albert-Jan Blank, die zich jarenlang heeft ingezet om zoveel mogelijk (jeugd)schakers leuke partijen te bezorgen. Het bleek niet zijn intentie om ook Richard een leuke partij te bezorgen. De partij eindigde in remise, zonder dat ik me daar nog veel van herinner. ½ – 2½
Rond dezelfde tijd maakte Jorrit op bord 4 remise tegen Jimmy Geboers. Onze voorzitter moest goed oppassen in het middenspel om allerlei trucs te vermijden. Even schrok ik omdat het leek te mislukken, maar als een stabiele rots in de branding hield Jorrit de boel onder controle. Genoeg voor een overwinning was het echter niet. 1-3.
Op bord 2 was Niek opgesteld door onze teamleider Niek, wat betekende dat hij de Heezsche spion Jan tegenkwam. Beide spelers hadden tot nu toe de helft van hun partijen remise gespeeld (bedankt KNSB website!) en het leek ze een mooi moment om daar meer dan de helft van te maken. Naar mijn weten ontsnapte de partij nooit echt uit de remisemarge. 1½ – 3½.
Ook op bord 3 bleef de partij gelijkwaardig. John speelde een pot waar de argeloze voorbijganger continu zou oordelen dat het “ongeveer gelijk is. Straks nog maar eens kijken.” Dat vond Arnoud de Graaf ook en na verloop van tijd besloten ze om maar aan de bar te gaan kijken. 2-4.
Op bord 7 liep Luuk tegen een zeperd aan. Ook hier beoordeelde ik de partij lang als gelijkwaardig en ik heb eigenlijk niet meegekregen waar het fout ging. Ik geloof dat Luuk me dat aan de bar wel verteld heeft, maar dat ging zo snel de diepte in dat dat direct door mijn andere oor naar buiten vloog. Ongetwijfeld heeft hij de partij alweer geanalyseerd en komt de volgende keer nog beter bewapend voor de dag. 2-5.
Als laatste kwam bord 1-speler Sander de bar in. Hij kwam niet super uit de opening tegen Ferry Daamen en moest de hele partij vechten tegen diens overwicht. Klaarblijkelijk lukte dat en na de maximale waarde per minuut uit hun contributie geperst te hebben, kwamen beide spelers met een tevreden en opgeluchte glimlach naar buiten. 2½ – 5½.
Niemand heeft een overwinning kunnen vieren en er was een lange reeks met remises. We zijn nu ineens niet meer 4 maanden ongeslagen, maar hebben al 4 maanden niet meer gewonnen. Het is maar goed dat we niet aan het voetballen zijn, anders begon teamleider Niek hem inmiddels aardig te knijpen. De werkelijkheid is echter dat we op een derde plek staan met nog 3 wedstrijden te spelen. Hoewel er 2 promovendi en 2 degradanten zijn, moeten er gekke dingen gebeuren willen we één van die predikaten verdienen. Volgende keer gewoon lekker schaken dus. Voor het eerst naar de spelers van Shah Mata uit Rotterdam. We sturen ze terug naar die haven van ze!