Het begon allemaal volgens het ontbrekende plan. Niek (1893) speelde een degelijke partij tegen Frans Wolferink (2075) op bord 2. In een stelling waar niks aan de hand is speelde zijn tegenstander de meest verschrikkelijke zet in de stelling, wat een mogelijke mat in twee opleverde. Wonderbaarlijk genoeg zag Niek het ook en stonden we 1-0 voor. Ik hoef niet uit te leggen dat iedereen jaloers na deze mannen keek omdat ze al op het terras konden gaan zitten.

Voordat de achtste en veurletste ronde gespeeld werd, mochten we nog dromen van het kampioenschap. We wisten weliswaar dat het niet makkelijk zou worden, maar onze tegenstander had zowel een voordeel als een nadeel: tegenstander Stukkenjagers 4 stond bovenaan en was dus een lastige tegenstander, maar het was voor ons wel een uitgelezen kans om een concurrent naar de Eeuwige (stukken-)Jachtvelden te sturen. Afijn, zoals u aan de inleiding kunt lezen, kunnen we nog altijd kampioen worden, maar dat zal dan volgend seizoen moeten gebeuren.

RDS1 – Raadsheer 2

Het leek een onmogelijke opgave om nog kampioen te worden. Onze laatste tactiek was “vergeet de belangen, speel relaxed en maak er een mooie dag van”. Ontspannen, babbelend en gekscherend gingen we op weg naar St. Oedenrode.  Het was een prachtige dag, de speellocatie lag aan een rustiek waterstroompje, het zonnetje scheen op het terras, de bediening en de tegenstanders waren erg vriendelijk. Alle voorwaarden waren aanwezig om RDS1 gemoedelijk en zonder stress naar de eeuwige jachtvelden te trappen.

Raadsheer 2  –  Stukkenjagers 5

Normaal begin ik met veel plezier aan het verslag, nu zit ik terneergeslagen, getroost door mijn familie, met tranen in de ogen te bedenken hoe ik, optimistisch  als ik ben, hier een positieve wending aan moet geven. Wel de temperatuur buiten was best aangenaam.  De eindstand is gezien het gemiddelde ratingverschil toch niet slecht te noemen.

In ronde 7 speelden we tegen Eindhoven 2, en je raadt nooit waar die vandaan komen. Het was een pittige wedstrijd, want op rating behoort dit team tot de 3 ploegen met een aanzienlijk ratingoverwicht op de andere teams. Dit keer was het gemiddeld verschil ruim 100 punten in het voordeel van de Oosterlingen. Niek had besloten om voor één keer geen rare trucs uit te halen en gewoon de spelers naar speelsterkte in te delen. Zo kwam het dat ik weer een keer op bord 1 speelde met Jorrit naast me.

Runde Sechs werd gespeeld tegen OSV uit Oss, één van de enige clubs van Nederland die hun afkorting ingewikkelder maken dan hun plaatsnaam. Vanwege een tijdig gepland feest in het Wapen van Zundert speelden we deze ronde weer eens in de oude vertrouwde Roskam en was het goed om te zien dat we warm werden ontvangen. Daarnaast bleek toch ook wel duidelijk dat we in al die jaren bijna het dak eraf hebben geschaakt!