“Beter laat dan nooit”, dacht uw trouwe correspondent toen hij veel te laat zijn samenvatting van SV de Raadsheer 1 – Stukkenjagers 4 inleverde. De reden voor deze vertraging is een gebrek aan tijd maar vooral ook motivatie; het is namelijk niet eenvoudig om een leuk stukje te schrijven wanneer je net een partij hebt gespeeld die meer blunders bevat dan in het hele vorige seizoen samen. En dat heeft nog best wat voeten in de aarde, want als je tegenstander wél goed speelt, geeft hij je natuurlijk nooit de tijd om zoveel fouten te maken. Afijn, 0-1.. Een heel duur punt zou later blijken..

Het vierde van de stukkenjagers was aan komen zetten met een totaal ratingaantal van 14390 over 8 borden. Ondanks dat wij zelf slechts 14387 punten te berde brachten, hadden we het idee dat Stukkenjagers 4 redelijk te pakken moest zijn. Het afgelopen jaar zijn ze gepromoveerd uit de eerste klasse en als 4e team van een grote vereniging is hun rating erg egaal, waardoor er geen toppers en geen floppers achter het bord verschenen. Een verdere blik op onze poule wijst uit dat er dit jaar maar 2 type ploegen zijn: de teams waar we gelijk tegen op gaan en de teams die veel beter zijn. Deze twee groepen zijn zo ongeveer even groot, wat een spannend seizoen belooft. En in een spannend seizoen is het belangrijk om je naast belagers direct het nakijken te geven.

Afijn, we hadden nog 7 borden over om 4,5 punten te halen..

Het kan goed zijn dat mijn geheugen me in de steek laat, dat zou namelijk niet de eerste keer geweest zijn die bewuste zaterdag. Toch meen ik dat Johan als tweede het strijdtoneel verliet. Hij speelde met zwart tegen de sterke Joost op ‘t Hoog en naderhand vroeg ik Johan of hij tevreden was met zijn remise. Johan zei lachend dat hij eigenlijk geen idee had. Zijn tegenstander gaf exact hetzelfde antwoord. In ieder geval op papier prima gedaan, Johan.

John, die zo vriendelijk was om Daan en mij vanaf station Breda op te pikken waardoor we een halfuur langer konden uitslapen *John, je krijgt nog koffie van me*, was deze ronde een bord opgeschoven naar het tweede bord. Vantevoren zei hij: “Ik speel eigenlijk liever met zwart” en dat bleek ook na zijn eerste zet: 1. b4. Zijn tegenstander moet zo’n beetje de enige persoon op aarde zijn die de theorie kent: 1. … c6 en 2. … a5. Voor de blindschakers onder ons: dat is inderdaad na twee zetten al een bizarre stelling. En dat ging nog verder, want na zo’n 15 zetten stond er bijna geen stuk meer op de damevleugel, terwijl het bord vanaf de E-lijn nog niet het kleinste beetje was veranderd. Uiteindelijk weet ik niet of de remise terecht was, maar dat werd het wel. 1-2.

De volgende remiseschuiver was Frans Smits op bord 6. Toen ik na zo’n anderhalf uur diep in gedachten verzonken langs zijn bord liep, vond ik dat hij erg goed stond. Het kan echter ook zijn dat dat helemaal niet het bord van Frans was.. Of Frans tevreden was met remise, weet ik niet, maar hij was wel vroeger naar huis dan normaal.

Het staat nu 1,5-2,5. Tijd voor een tussenstand. Niek lijkt een minibeetje minder te staan in iets wat richting eindspel gaat; hoogstwaarschijnlijk remise. Goos (op 5!) heeft een kwaliteit en 300 rating minder; dat wordt een 0. Jorrit heeft 2 pionnen meer op bord 8; dat wordt een 1. Dan staat het 3-4 en gaat het afhangen van Daan op bord 1; hij staat wel een stukje beter, maar niet in materiaal of tijd; 0,5 of 1 dus. Dat wordt nog spannend en ik besluit een derde Leffe Blond te bestellen.

Enkele slokken later is Niek klaar en het resultaat is zoals verwacht. Niek speelt dit jaar op 4 en mag ook dit jaar weer proberen de pannen van het dak te spelen. Een remisetje is een prima begin.

Even later komt Jorrit beneden en ook hij heeft zich aan zijn taak gehouden. Hoewel ik naast zijn partij zat, heb ik er niks van mee gekregen. Maar het was vast een prachtpot. In ieder geval een belangrijk resultaat, want het staat nu 3-3 en Goos lijkt zich toch nog naar een klein kansje toe hebben geprutst. Terwijl Daan zijn voordeel iets lijkt uit te bouwen. Zou er dan toch een klein wonder in de maak zijn?

Nee. Goos verliest toch zijn partij, hoewel hij zich uitstekend verweerd heeft bij zijn debuut in het eerste. Het is maar weer gebleken dat vervangers in een team ‘hoger’ zich vaak uitstekend staande weten te houden, wat natuurlijk goed is voor een boerendorpscluppie als De Raadsheer.

Alles gaat nu van Daan afhangen. Het staat 3-4 en bij winst hebben we in ieder geval 1 matchpunt. Ik bestel nog een biertje en kijk bij toeschouwer Ron Been op zijn telefoon een filmpje van Philippe Goebbels over waarom een man tijdens zijn orgasme een ijsblokje in zijn hol moet duwen. Aanrader. Ofja, het filmpje dan hè.

Daan weet zijn partij over de streep te trekken en staat bij mijn weten nu 100% op bord 1. Een prima resultaat, wat hij wat mij betreft de volgende keer mag gaan handhaven. Het team heeft 4-4 op niet-volle sterkte (sorry, Goos) tegen een prima concurrent. Geen reden voor feestvreugde, maar ook zeker niet voor tranen. Bij vlagen zijn er al mooie zetten gespeeld die veel goeds beloven voor komend seizoen. Op naar de subtop!