Eindelijk! Na een lange zomer op de handen en Chess.com zitten, kan ronde 1 van de externe competitie beginnen. Het Eerste was er weer helemaal klaar voor en de messen waren een zomer lang geslepen. En met Het Eerste bedoelen we natuurlijk onderstaande krachtpatsers:
Afgelopen zaterdag werd de laatste wedstrijd van de externe competitie voor De Raadsheer 1 gespeeld. Traditiegetrouw speelt het eerste team in een klasse met meer deelnemers dan de overige teams, waardoor zij aan het begin en eind van de competitie een extra wedstrijd speelt. Het was dus relatief rustig in Het Wapen van Zundert, omdat er niet 6, maar slechts 2 teams aanwezig waren. De tegenstander van vandaag was het West-Zeeuws-Vlaamse Scheldeschaak. Het was de eerste keer dat we tegen deze vereniging schaakten. Of sterker nog, de eerste keer dat we ervan gehoord hadden. Of sterker nog, de eerste keer dat we van West-Zeeuws-Vlaanderen hoorden. Door de herindeling van de competitie begin dit jaar, kunnen we voortaan ook tegen Zeeuwse ploegen spelen. Wat heet; van de 10 teams in de competitie, zijn er 6(!) uit Zeeland. Wat spelen tegen teams uit Zeeland extra leuk maakt, is als je niet uit hoeft te spelen. Dat was ditmaal in ieder geval gelukt.
Wanprestatie van iedereen. Weg promotie.
In ronde 6 van KNSB Klasse 4F stond de kraker van de eeuw op het programma: koploper De Pion 2 speelde tegen de meest directe achtervolger – en tevens meest sympathieke team van de hele klasse – De Raadsheer 1. De Pion had tot dan toe alle mogelijke matchpunten gehaald, terwijl De Raadsheer slechts één gelijkspel had moeten dulden. De winnaar van deze strijd neemt een afstand op de directe belagers en mag hierdoor met nog 3 rondes te gaan hardop dromen van promotie. De verliezer van deze strijd zou weer achterom moeten kijken en zou zelfs nog kunnen degraderen!
Toen ik op mijn dooie akkertje om 13:10 in de Katerstraat liep, zag ik een aantal bejaarden het Wapen van Zundert binnenstappen. “Aha, daar zul je de schakers hebben”, dacht ik. Maar toen ik zag dat zeker de helft van het vrouwelijke geslacht was, lachte ik deze gedachte snel weer weg. Ik liep de vriendelijke lui achterna en vroeg aan het barpersoneel of we toch wel thuis speelden, er was namelijk geen schaker te bekennen! Dat was toch wel zo en in de speelzaal waren de klokken al aangezet. Voor de verandering was de bar in de zaal open en – op het langer op koffie en thee wachten na – ging dat prima.
Om 09:45 stapte ik op de fiets om een mooi tochtje te gaan maken. Eerste stop was station Arnhem, daarna zou station Breda volgen en de laatste stop was het altijd mooie Souburg, zo’n 230 km verderop. Met een gemiddelde van 80 km per uur kwam ik vervolgens met John aan bij het clublokaal van Souburg. Ofja. Toen we eindelijk doorhadden dat het een schaakclublokaal was, bleek dat we er al 3x voorbij gereden waren.
Franky goes to Hollywood kennen de meeste mensen wel. De Liverpoolse band wist in de jaren 80 met 3 hits achter elkaar de #1 hitlijsten te bereiken. Na nog een viertal hits in Nederland, België en Engeland werd het stil rond de band, die door ruzies verscheurd werd. De band werd bekend met protestsongs en liet een rijke geschiedenis na, althans op Wikipedia. Wat echter niet veel mensen weten, is dat er afgelopen weekend een coverband door Nederland optrad met de naam Goes goes to Zundert. Deze coverband speelde een optreden met een traag begin dat langzaam opbouwde tot een spetterende climax. De video-opname kunt u op deze website aanschaffen, maar leest u eerst deze recensie door.
Er zijn weekenden waarin ik op zaterdagochtend half 9 mijn bed in duik. Dit weekend was niet zo’n weekend. Dit weekend kwam ik om half 9 mijn bed úít. Door de nieuwe poule-indelingen van de KNSB spelen namelijk we niet meer in heel Brabant, maar hebben we Oost-Brabant ingewisseld voor Zeeland. Zo kwamen we zaterdag uit in Axel, op 88,8 kilometer van Zundert. Daarom moest ik om 11:45 op het station in Breda zijn, wat betekende dat ik op 10:23 op station Arnhem moest staan. En aangezien ik al een halfjaar geen pion meer gezien had, had ik ook nog wat tijd nodig voor de voorbereiding. Zodoende weet u dus waarom ik in vredesnaam op zo’n onmenselijk zaterdagtijdstip opstond.
Voordat de achtste en veurletste ronde gespeeld werd, mochten we nog dromen van het kampioenschap. We wisten weliswaar dat het niet makkelijk zou worden, maar onze tegenstander had zowel een voordeel als een nadeel: tegenstander Stukkenjagers 4 stond bovenaan en was dus een lastige tegenstander, maar het was voor ons wel een uitgelezen kans om een concurrent naar de Eeuwige (stukken-)Jachtvelden te sturen. Afijn, zoals u aan de inleiding kunt lezen, kunnen we nog altijd kampioen worden, maar dat zal dan volgend seizoen moeten gebeuren.
In ronde 7 speelden we tegen Eindhoven 2, en je raadt nooit waar die vandaan komen. Het was een pittige wedstrijd, want op rating behoort dit team tot de 3 ploegen met een aanzienlijk ratingoverwicht op de andere teams. Dit keer was het gemiddeld verschil ruim 100 punten in het voordeel van de Oosterlingen. Niek had besloten om voor één keer geen rare trucs uit te halen en gewoon de spelers naar speelsterkte in te delen. Zo kwam het dat ik weer een keer op bord 1 speelde met Jorrit naast me.
