HMC Calder 5  vs  De Raadsheer 2

Lees hier het vervolg van onze veroveringstocht. Ongeslagen onbevreesd maar zeer gevreesd zetten wij koers naar Schijndel. Afgeweken naar een onbekende speellocatie weten wij ze daar toch te vinden. Om de schrik te handhaven en de gemoederen nog meer aan te scherpen hebben de leden in hun opstelling allemaal een angstaanjagende naam gekregen. Deze hebben ze niet alleen gekregen maar ook zeer verdiend.

Ronde 5 stond op het program en het betrof een uitwedstrijd naar De Baronie. Waar we vorig jaar tegen het Eerste niet zoveel succes hadden, mochten we het nu proberen tegen het Tweede, dat stijf onderaan stond. Voor liefst 5 spelers (Daan, Frans, Jeroen, John & Tycho) was het een verkapte thuiswedstrijd, want de speelruimte was dichter bij huis dan Het Wapen van Zundert. We speelden in het altijd bruisende bejaardentehuis Vredenbergh en bij een overwinning zou dat dan ook in het pand tot in de late uurtjes gevierd kunnen worden. We werden dan ook gevraagd om een uurtje eerder te beginnen, zodat het personeel van Vredenbergh het feest iets eerder kon laten beginnen. Het gevolg daarvan was dat de klokken al om 12:15 aan stonden.

Eigenlijk is het bekertoernooi vorige week al gestart met de loting die in de nazit na de externe wedstrijden is gehouden. Jos had de briefjes gemaakt, Willem stelde zijn muts beschikbaar en Inge mocht de briefjes uit de (ongewassen) muts grabbelen.

Het was de dag waarop niet alleen het Tweede een tegenstander uit Waalwijk trof, maar ook het Eerste. Door wederom veel afmeldingen, hadden we alwéér een invaller uit het tweede nodig. En hoewel de meeste invallers het goed doen, maakt het zowel het Eerste als het Tweede zwakker. Het is dus belangrijk om elke partij beschikbaar te zijn. Dat dat nu niet het geval was, was zo erg dat, en nu komt het, zelfs Niek een boze mail had rondgestuurd. Nou, als Niek aan boze mails begint, dan kan je wel raden hoe erg het er aan toe gaat.

Op een donderdagavond, reden wij met ietwat de moed in de schoenen, begeleidt door een twijfelende routeplanner richting Waalwijk. Onze missie : een underdogpositie creëren voor de Zaterdagmatch die er echt toe deed, info ontfutselen over opstellingen bordplaatsen en openingen.  Het creëren van een underdogpositie ging ons gemakkelijk met 0-4 af. De enige nuttige info was dat er bezettingsproblemen waren in Waalwijk 1 en dat er een Waalwijk 2 speler door moest schuiven op de Zaterdag.

De derde ronde van het seizoen speelden we uit tegen het Helmondse HSC. Teamleider Niek had een trainingskamp van 1 uur in de auto belegd om te zorgen dat we de punten mee naar Zundert konden nemen. HSC is namelijk één van de zwakkere broeders in de poule en we zouden ons in deze ronde al praktisch veilig kunnen spelen. Sterker nog, we zouden bovenaan kunnen komen te staan! Om het verrassingseffect maximaal te laten zijn, hadden we dit keer Daan en Frans thuis gelaten en in hun plaats de toppers Adrie van Opdorp en André van der Laar meegenomen. Adrie verkeert dit seizoen in bloedvorm en André mocht de lange geschiedenis van debutanten die punten halen gaan uitbreiden.

De oude Toren 1 staat boven ons in de poule en deed het vorig jaar ook niet slecht. Een echte uitdaging dus voor ons schip op ramkoers. De indeling die ik voor het hele jaar heb gemaakt daar moest wat aan gesleuteld worden. Zeker met Luuk op bord 8 die zoals Hans terecht zei, op dit moment de mussen van het dak schaakt 🙂  Plan van aanpak : Luuk op bord 1 en Hans naar bord 5, ik als invaller van Rene op bord 7. Doelstelling 4 punten pakken op de onderste borden en minimaal een halfje op 1 van de eerste 4 borden. Dit zou moeten resulteren in 4.5 – 3.5.

De spanning stijgt in de groep 2 tot en met 4. Al na 1 cyclus van 9 wedstrijden wordt er opnieuw ingedeeld. Er zijn dus slechts een beperkt aantal wedstrijden om jezelf op de juiste positie te zetten.