Mondkapjes zijn zό 2021, breng ze maar naar het coronamuseum. En ook de anderhalve meter afstand is verleden tijd.

Zomaar ineens is Corona helemaal passé. Althans, de strenge maatregelen  dan toch. Om 22.00 uur naar huis? Mooi niet, Corona, ik blijf lekker zitten in het café en pak er nog ééntje. Knuffelen? Waarom niet. Shake hands? Ja hoor, mag weer. Hossen? Vooral doen, het is carnaval, Corona kan de pot op. De speelzaal van De Raadsheer bij “Het Wapen van Zundert “ was voor het feest van zotheid, spot en uitbundigheid omgetoverd tot een feestzaal met kleurrijke versierselen, slingers en ballonnen.

Zaterdagochtend, met een hoop werk te doen, sta ik voor het raam te mijmeren en herinner ik me waarom ik een jaartje niet mee wou doen. Aan de overzijde probeert iemand een poepende hond mee te trekken, die arme drommel heeft ook geen weekendrust. Het is 11.20, waar blijft die Jan Vriends?

Waar de hele wereld geïnteresseerd richting Dubai kijkt naar op welke creatieve manier mensenrechten worden geschonden en hoe Magnus Carlsen zijn wereldtitel aan het verdedigen is, draaide het de vorige externe ronde maar om een wedstrijd: SV de Raadsheer – SV de Baronie. Waar dit normaal een walk-over voor SV de Raadsheer dient te zijn, heeft het vorige verslag er (misschien) voor gezorgd dat de Baronnen met het mes tussen hun tanden naar Zundert afreisden. Dit verslag, mooi getiteld “Broddelwerk”, heeft voor een hoop consternatie veroorzaakt en is ook (tot nu toe) het meest bittere verslag dat over een schaakwedstrijd is geschreven. Het resultaat laat u raden, we hebben deze wedstrijd niet gewonnen. Dit is trouwens niet de reden dat Jeroen ditmaal niet het verslag schrijft, maar dat leg ik jullie later wel uit. Voordat de wedstrijd begon waren er twee obstakels.

Queens Gambit gezien en zelf zin om te leren schaken? Of ooit het spelletje al eens geleerd en wil je graag je kennis weer eens opfrissen? SV de Raadsheer start binnenkort met schaaklessen voor volwassenen!

Wie weet hoe lang het nog gaat duren in deze roerige tijd voordat we weer met 3 teams thuis in onze mooie zaal mogen spelen. Niet denken aan een sombere toekomst maar lekker een pot schaken was mijn motto deze dag. Ik mocht invallen in het derde omdat Tycho Elst verhinderd was. Samen met mn zoon in hetzelfde team extern spelen was een aparte fijne ervaring. Ik schrijf hier buiten ons teamverslag ook wat fragmenten die ik deze middag gezien heb bij de verschillende teams. Daarmee bedoel ik natuurlijk niet dat ik hier buiten zit, maar lekker binnen.

Na een opvallend goed begin van de bondscompetitie stond Het Eerste team van De Raadsheer gedeeld eerste in de vierde klasse. Een bijna uniek hoge positie. In ronde 2 werd D4 met 5½ – 2½ over de knie gelegd en in ronde 1 hadden we reeds SV Oisterwijk verpulverd: 4½-3½. De overeenkomst tussen beide voorgaande wedstrijden was de afwezigheid van Jeroen, die sinds een jaar of 10 teamspeler is en al die tijd meer let op de borden van zijn teamgenoten dan van zichzelf. Deze ronde mocht hij (of beter gezegd, ik) voor het eerst meedoen in het vlaggenschip in een poging het team van De Giessen en Linge te verslaan. Deze club speelt haar interne wedstrijden in Giessendam. Voor externe wedstrijden wijkt ze echter uit naar de speellocatie van SV Sliedrecht in… Ja, ik hoef niet alles voor te zeggen zeker? Dit dorp is de hoofdstad van de baggeraars, die hier in grote getalen aanwezig zijn. En om een grap van Richard te quoten: we zullen er eens een paar baggerpotten van maken. Nou, dat is gelukt.