De darters gooiden hun pijlen, de schakers speelden hun stukken, de bierbrouwers namen een slok van een lokaal biertje en de wielrenners kwamen na hun toertocht even napraten. Ja, het was vorige week donderdag druk in Het Wapen van Zundert. Allemaal mooie sportverenigingen die hun thuishaven bij Het Wapen hebben. En allemaal zitten ze tussen hoop en vrees of dat ook in 2025 nog zo zal zijn. Want Nancy stopt er vanwege gezondheidsklachten op 1 januari als uitbater mee en wie haar gaat opvolgen is nog niet bekend. Het zou een zware tegenslag voor deze verenigingen zijn als na nieuwjaar het slot op de deur gaat. Na bloemencorso zal er waarschijnlijk meer duidelijkheid komen.

Gelijkspel, zo typeren sommige schakers nog altijd een partij die in remise is geëindigd. Er zit een vleugje weemoed in het woord gelijkspel, iets vredigs. Maar het gaat er bijna nooit vredig aan toe op een schaakbord. Natuurlijk, er wordt door de spelers na een paar slappe zetten weleens een bloedeloze salonremise overeengekomen maar meestal gaat aan een gelijkspel een hoop wapengekletter vooraf. Een remise levert, uiteraard voor beide spelers, een half puntje op. Dat is altijd beter dan de nul die je bij een nederlaag op je bordje krijgt maar het lekkerste is natuurlijk wanneer je na een overwinning een vol punt mag bijschrijven.

“Nieuwe ronde, nieuwe kansen”, het is een cliché als geen ander maar op het begin van elk kalenderjaar kun je de competitie van De Raadsheer niet beter omschrijven als zo. Het schaakseizoen wordt in januari in tweeën gehakt zodat er tussen de drie groepen, van dertien deelnemers elk, tussentijds gepromoveerd en gegradeerd wordt. Die wisselende samenstellingen van de groepen brengen veel variatie in de competitie.
Van groep 3 promoveerden er na Nieuwjaar maar liefst vier spelers naar groep 2: de zich snel ontwikkelde Glenn Jacobs, clubman William Gommers, de jonge Victor Boekestein en nieuwkomer Roel van Bezouw. Vooral de promotie van Van Bezouw is opvallend want hij doet dit seizoen voor het eerst mee aan de competitie. Hij was er zelf dan ook een beetje beduusd van. Dat zijn promotie geen toevalstreffer is, bewees hij door zijn 1e partij in groep 2 meteen maar te winnen van de geroutineerde Mark Schraets.
Drie spelers promoveerden van groep 2 naar de hoofdgroep: Pascal Roos, Bram van den Ouwelant en Adrie Gommers. Roos had nooit durven dromen dat hij ooit nog eens tegen de grote jongens mocht schaken. Maar zie, hij staat er gewoon tussen, hij hoort er bij. En of hij een blijver wordt, dat zien we over vijf maanden wel weer. Tot die tijd moet hij er gewoon lekker van genieten.
De gedreven Van den Ouwelant is waar hij zijn wil: in groep 1. Zijn ambities rijken ver, hij legt de lat hoog voor zichzelf, en zijn motivatie en wedstrijdmentaliteit zijn een voorbeeld voor de anderen. Binnen twee jaar promoveerde hij van groep 3 naar 2 en van 2 naar 1! Niemand die daar aan kan tippen. Chapeau, Bram.
Voor good old Adrie Gommers moet het een heerlijk gevoel zijn dat hij na vele jaren een super come back maakt in groep 1. In elk geval voor een maand of vijf maakt hij weer deel uit van de elite. Gommers ziet wel waar het schip strand maar deze ijzersterke promotie pakken ze hem in elk geval nooit meer af. Enjoy, Adrie.

Het voorbije weekend is in Het Wapen van Zundert het Brabants Kampioenschap Jeugdschaak t/m 12 jaar gespeeld. De Raadsheer heeft een mooie jeugdafdeling en heeft al genoeg ervaring in huis om grote jeugdtoernooien te organiseren. Niet alleen grote maar ook belangrijke toernooien. Het Brabants Kampioenschap Jeugdschaak, een open toernooi, is zo’n toernooi en elke schaakclub wil niets liever dan dat haar jeugdleden daar aan meedoen. De winnaar plaatst zich automatisch voor het N.K. Er deden 25 kinderen t/m 12 jaar aan dit toernooi mee en Kristian Grigorov uit Zundert was er één van. Er werden zeven ronden volgens het Zwitsers spelsysteem gespeeld, verdeeld over twee dagen. De bedenktijd was 40 minuten + 10 seconden increment per zet, per persoon per partij.

Ondanks de vredige sfeer die rond Kerstmis hangt, viel daar vorige week donderdag bij Het Wapen van Zundert weinig van te merken. De 3^e ronde van de zware “Raadsheer Open”, een competitie met   Zwitsers spelsyteem, stond voor de schakers op de agenda en dan weet je dat de messen achter de borden geslepen worden. Kerstmis of niet. Na drie van de zeven te spelen ronden zijn de eerste gaatjes in het klassement geslagen. Het zijn nog maar slechts halve puntjes maar die maken straks in mei wel het verschil of je naam in het linker of rechter rijtje terug te vinden is.

De CSVN (Computerschaakvereniging Nederland) houdt op zaterdag 2 en zondag 3 december in café/zaal Het Wapen van Zundert in de Katerstraat haar 60^e ProgrammeursToernooi (PT-toernooi). Het toernooi vindt voor de derde achtereenvolgende keer in Zundert plaats. De zaal zal vol staan met computers want de programmeurs spelen met hun zelf ontwikkelde schaakprogramma’s tegen elkaar. Die hebben ze thuis al gebouwd, nu moeten hun supersterke computers aan het werk.

Kwam hij vorige week nog op stoom, nu is de schaakcompetitie door Luuk van Dongen en Thijs van Opstal in vuur en vlam gezet.

Vooral promovendus Van Opstal is hier verantwoordelijk voor want hij won vorige week donderdag in Het Wapen van Zundert van niemand minder dan koploper Niek Oostvogels. Hij oogstte al weken bewondering met zijn goeie spel maar dat zijn ontwikkeling zo snel is gegaan dat hij nu ook al van één van de betere schakers van de Raadsheer kan winnen, is een grote verrassing te noemen. En ongetwijfeld niet in de laatste plaats voor de jongeman zelf. Gaat Van Opstal in de nabije toekomst de pikorde overhoop gooien? Het gaat er per week meer op lijken maar eerst maar eens afwachten of hij met zijn hard gegroeide status kan omgaan. Van Dongen nam na zijn gedegen zege op Willem de Kort de koppositie over van Oostvogels. Met de hartelijke dank aan Van Opstal, niet te vergeten. Hans van der Linden verspeelde weer een half puntje. Zelfs tegen de al maanden compleet van slag af zijnde Jorrit Havermans kon hij geen potten breken.

De competitie bij De Raadsheer is ruim twee maanden onderweg en een paar verrassende namen doen van zich spreken. In groep 1 is het nu eens niet Hans van der Linden die bovenaan staat maar Niek Oostvogels. Niet dat dat al veel wil zeggen, daar duurt het seizoen nog te lang voor, maar Oostvogels heeft zo wel goede kansen om zich in januari “Herbstmeister” te mogen noemen. Hij heeft een scoringspercentage van 80% (4 uit 5) en Van der Linden van 78%. Ook Luuk van Dongen staat hoog in de ranglijst (75%). Hij voelt zich uitstekend in de rol van outsider. Kan hij dan zijn altijd grote ambities dit seizoen wel waar gaan maken? Waarom niet, Luuk. Maar promovendus Thijs van Opstal is toch de grootste verrassing tot nu toe. Een aanwinst voor de hoofdgroep. Hij heeft de schroom van zich af geschud, blaakt van zelfvertrouwen,  en gaat per week beter spelen (zijn scoringspercentage is 58%).

Schaakvereniging De Raadsheer uit Zundert hield naast de wekelijkse clubcompetitie al jaren lang  ook één keer per maand een bekercompetitie. Heel veel (oud)leden deden daar aan mee en deze competitie groeide uit tot een groot succes. Om dit succes verder uit te bouwen en om het toernooi te laten groeien werd de naam omgetoverd  tot “ De Zundertse Open”. Op deze manier werd de deur voor elke schaker open gezet. Lid of geen lid, dat maakt niets meer uit, iedereen kan nu meedoen. Om de aantrekkingskracht te vergroten werd er zelfs een, weliswaar bescheiden, potje met prijzengeld beschikbaar gesteld. In oktober ging “De Zundertse Open” in Het Wapen van Zundert van start en vorige week is alweer de tweede van de in totaal zeven ronden gespeeld. Er doen dit seizoen 44 schakers mee, dat is best aardig, waarvan een stuk of zeven niet- of oud-leden zijn. Dat hadden er misschien wat meer mogen zijn maar net als het vroegere bekertoernooi zal “De Zundertse Open” met wat meer p.r. en mond op mond reclame zonder enige twijfel net als zijn voorganger uitgroeien tot een groot toernooi.

Vorige week zaterdag vond de 7e editie plaats van het door De Raadsheer georganiseerde Grensstreekschaaktoernooi (GSST) In de jaren negentig van de de vorige eeuw groeide dit toernooi uit tot een begrip in schakend Nederland en België en deed het zijn naam (grensstreek) alle eer aan.